Neredesin Sevgilim? Şiiri - Nazlı Altan

Buz gibi bir bahar günüsün,
Canım karın içine batmış gibi sızlıyor.
Tüm mesafeye rağmen yanıbaşımdaydın oysa.
Şimdi yüreğim de göremiyor seni.
Neredesin sevgilim?
Üşüyor musun sen de benim gibi?
Isıtmadı mı seni güneşim?
Kime ait bu tanımadığım yüzün?
Sevgim cam kırıklarının içine batmış gibi kanıyor.
Daha dün yürüdüğün yollardan geçtim oysa.
Şimdi silindi mi bana ait tüm izlerim?
Neredesin sevgilim?
Başkasına mı ait o güzel gülüşün?
Ben nefes alamıyorum sensiz.
Sen bensiz yaşayamıyordun hani?
Yaşıyor musun?
Neredesin sevgilim?
Tenimde her bir parmak izin silinmedi.
Benim öpüşlerimi unuttun mu sen peki?
Yollar çıkmaz şimdi,
Yıllar en derin mavide boğulmuş.
Tut elimi birlikte dalıp çıkartalım geleceği.
Seninle her yere gelirim demiştin.
Hadi gidelim, gel .
Neredesin sevgilim?
Vazgeçmeyi düşündüm herşeyden daha bugün.
Sonra farkettim ki herşey sensin,
Ben senim.
İstesem de vazgeçemedim.
Ben sensiz ölemedim bile.
Peki sen hala benimle misin?
Neredesin sevgilim?