Mahmuzlu ışıklar altında çınlıyor kalbim.
Kavı sönmüş bir ocak şimdi bedenim.
Yalnızlar rıhtımından bakar geçerim.
Ellerin nerde ey dost, sen nerdesin?
Kulağıma konan serçe tınısı sözlerin.
Gözümün önünde uçan tüyler, her seferin.
Köşk, han, saray olmuş ruhumun mabediyim.
Ellerin nerde ey dost, sen nerdesin?
Mızıka çalan çocuklar gibi şen seslerin.
Bir tren garının ıssızlığından eser hayallerim.
Tövbekar olmuş açmaya, solan çiçeklerim.
Ellerin nerde ey dost, sen nerdesin?
Kayıt Tarihi : 3.1.2025 03:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Dostluk özlemi
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!