Neredesin insanlık hepside mi gölgeden
İnanmıyorum tüm sözlere yok yürekten
Kurşun değil ki yalnızlıktan yıkıldı beden
Yok oluşumu seyretmek demek zevkten
Güvenemiyorum hiç kimseye aldatılırken
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta