NEREDESİN GEL.
Şu dünyada bilemedim yerimi,
Hallaç vari biçtiler de tenimi,
Yırtık sökük dikemedim kendimi,
Parelendim yar, tenimi kendimi,
Dost..dost neredesin gel..
Yollar uzadı dost, sokak karmaşık,
Uçlarımı kaybettim çok dolaşık,
Dost bildiğim düşmanımla danışık,
Yaralandım, anlatamam derdimi,
Dost..dost neredesin gel..
Hele gardaş göktemisin yerde mi?
Aylar geçti sayamadım mevsimi,
Gören ah ediyor, bakıp halimi,
Yıkıldım da tutamadım bendimi,
Dost..dost neredesin gel..
Özvecan araftayım yer bulanık,
Tamam edemedim her şey aralık,
Bilmem ki nasıl bir düşten uyandık?
Çakıldım da atamadım kendimi,
Dost..dost neredesin gel..
Özvecan
Özcan Kurt
Kayıt Tarihi : 1.3.2024 08:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hayat
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!