Neredesin ey adalet Şiiri - Halil Aydın

NERDESİN EY! ADELET? ? ? ?
Polisin kolları arasında
Dik, dik, hızlı, hızlı
Sağlıklı mı, sağlıklı birisi yürüyor
Bilinmezliklere..
Sanki benim başım dik anlım açık
Bütün herkes biliyor
Sucum ne ben bilmiyorum diyor,,
Kendi, kendine

Nasıl kurutmuş onu onca geçen zaman
O yalnızlık, o ötekileşme duygusu
O geciken adalet var ya
Milim, milim eritmiş
Bir deri, bir kemik ve kocaman
Kara gözleri kalmış
Nasılda milim, milim erimiş
Artık ümidi iyice tükenmiş

Tek başına bir hücrede
Beton yığınları arasında
Duvarlara sorup durmuş
Acaba sucum ne diye
İçin, için kendini yemiş bitirmiş
Ben suçsuzum diye bağırmış ama,
Dört duvarın ötesine sesi geçmemiş
Sevdikleri şüphe ile bakarken
Hayır,hayır öyle bir şey yok
Hepsi yalan diyesi gelmiş

En sonunda çökmüş iyice
Bir deri, bir kemik
Kocaman kara gözleri
Hem ruhen, hem bedenen çökermiş iyice
Hem yalnızlık, hem kimsesizlik hem adaletsizlik
Eritmiş zavallıyı yinede
Bir sedye bindirilmişler
Hastane odalarında gezdirilmişler de gezdirilmişler..
Yüzüne kimse bakmamış şüpheli diye
Sürüm sürünmüş hastane köşelerinde,,

Umutlar kesilmiş ölecek diye
Eşine teslim etmişler al, ne yaparsan yap diye
Bilinci kapalı tanımıyor zavallı eşini bile
Kocaman açılmış o kara gözlerini
Girmiş iyice göz çukurunun içine
Dikmiş gözlerini sabit bir noktaya
Yüzünde donmuş kalmış bütün acılar,
Sonsuzluğa bakıyor adalet nerede diye..
Allah’a bırakmış yaptıklarını
Adaletiniz bu? mu diye
Haykırmak istiyor ama nefesi kesilmiş iyice
O kin, o nefretinizle
O mağrur, mağrur tepeden bakışınızla
Sonsuz kadar yaşayacaklarınızı sansanız da
O bir deri bir kemik beden
Kefene sarılıp toprakla örtülse de
Bir taş gibi sizi bekler orada
Bu dünyada savunamadı kendini
Bu dünyada, hem de sonsuzlukta
Kocaman kara bir leke gibi
Silinmeden kalacak toplum vicdanlarında
Sakın unutmayın ha…
HALİL AYDIN(Sizden biri)
29/07/2008
İşadamı Kuddusi Okkır ölümünün ardından