Neredesin anne Şiiri - Ali Aslandağ

soğuk soğuk heryer sokaklar
aydınlatmıyor içimi şehir ışıkları
hayret nasıl bukadar mutlu ki çocuklar
bir ücrada yalnızlık boğarken çocukları

dağlar beni çağırıyor duyuyorum
bir ses kurtul diyor şehrin hüznünden
hergece bir merdiven altında uyuyorum
sıcak odalarına geçiyor insanlar üzerimden

her ahımızda titretir sarsarız arşı
umursamaz kalplere vurulur mührümüz
bayram bilmeyiz biz bilmeyiz çarşı
şekerler avutmaz biz hep böyle üzgünüz

bir mutluluk kondur alnıma dudağından
bitiyorum tutsana ellerimden neredesin anne
rüyalarımda ninniler dinliyorum sıcacık kucağından
demek terkettin bu yalnızlıkta sende