nerdesin gülüm.nerdesin ey aklıma ambargo koyan.ey beni gizemiyle çırılçıplak soyan..ne sesin var nede sen..hanisin nerdesin.özlenmezmii beklenmezmi zannediyorsun..sen devam et kaçmaya..saklan her nereye gizlendiysen..devam et beni sorgula yargıla böyle iki büklüm bırak.
bencilliğin ve gururun almış aklını belliki.belliki egoların sansürlemiş yüreğinin sesini görüntüsünü..ve kendi aklınca ceza veriyorsun.bana diyerek asıl kendine..ben zaaten müeebbeti göze almışım gözlerinde tutuklanmışım.ve yargısız infazlarını görürken aşkımın bedeli hasretinin cayır cayır yanan bu yüreğin hiçmi hatırı yoktu.içine biriktirdiğin ne ise bu kadarmı çoktu..neredesin eyy yar diyemediğim.neredesin kii saldın beni bilinmezlik labirentine.habire kendimi arıyorum ve ben seni aradığımı zannediyorum her defasında.seni ararken kendimi kaybettiğimin neçe sonra vardım farkına..
bir şeyin daha farkına vardım...meğerse ne kadarda tutukmuşum sevdana..şimdi ben yarımım sen yarımsın..ikimizi alt alta topluyorum daha bir edemiyoruz içimde..ve zannedersem yavaş yavaş çentik çentik bitiyoruz akıl almaz biçimde...
sen eyyar elma dersem çık armut dersem çıkma; kiraz.... ((nGn))
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta