‘’Seni’’ tekrar sordum gök yüzüne,
Yıldızlar paniğe kapıldı.
Ay; kendini güneşin arkasına sakladı.
Gün ettiler, ışıkta kayboldu hepsi birden.
Hemen yağmur bulutlarını çağırdılar.
Sabaha karşı göz yaşlarımla buluşup,
Çılgın bir nehir gibi coştular.
Yağan yağmura karışan
Göz yaşlarım,
Yanaklarımdan dökülürken,
Avaz avaz bağırıyordu,
NEREDESİN
Önder DirenKayıt Tarihi : 17.1.2005 06:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Önder Diren](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/01/17/neredesi-9.jpg)
Yıldızlar paniğe kapıldı.
Ay; kendini güneşin arkasına sakladı.
Gün ettiler, ışıkta kayboldu hepsi birden.
bu kısmı...harika olmuş...aynı güzellikte devam ettirebilrdiniz...gerisi de güzel olmuş ama demem şu ki...artık gözyaşı yağmur gibi klişe kelimler bayıyor san ki bilmem bana kızıyormusnuz ama açık fikrimi söylüyorum...
saygılarımla
TÜM YORUMLAR (1)