Nerede o çiçekler?

Nerede o çiçekler, rengarenk açan?
Baharın gelişiyle dünyaya sevinç saçan?
Rüzgarın hafif dokunuşunda savrulan yapraklar,
Sessizce fısıldar mıydı hikayelerini akşamlar?

Gökyüzü mavi miydi, bulutlar pamuk pamuk,
Kuşlar şarkı söyler miydi ağaçların dalında?
Çiçeklerin arasında uçuşan arılar, kelebekler,
Birer ressamın tuvalinde can bulur muydu ?

Nerede o çocuklar, parklarda koşan?
Güneşin altında gülen, neşe dolu yüzleri?
Topların peşinden koşturduğu oyunlar,
Hayatın en saf hali, en içten sevinçleri.

Belki de hala varlar, gözlerimizin önünde,
Unutulmuş anıların tozlu sayfalarında.
Çiçekler solsa da her bahar, yeni çiçekler açar,
Hatıralarla dolu, yüreğimizde saklıdırlar her zaman.

Nerede o çiçekler, zamanın ötesinde,
Kalbimizde, ruhumuzda, yaşayan güzellikler.
Her anı birer çiçek, her anı birer hikaye,
Unutulmaz anıların izleri, yaşamın içinde.