Nerede Kaldı Şiiri - Veysel Şimşek

Şimdiki insanlar birbirin yiyor,
Aç gözlü nankörler doymak bilmiyor,
Herkes şimdi varlıklıyı seviyor,
O eski insanlık nerede kaldı.

Şakşakçı mangalda külü bırakmaz,
İnsanlığa gayret zahmeti çekmez,
Garibin yüzüne kimseler bakmaz,
O eski insanlık nerede kaldı.

Kolu komşularla sofra açardık,
Eşle dostla hep beraber yerdik içerdik,
Örneğin o günler bundan naçardık,
O eski insanlık nerede kaldı.

Çoktur ayıramam katı kabayı,
Şimdiki evlat tınlamıyor babayı,
Gelin yatar ninem yakar sobayı,
O eski insanlık nerede kaldı.

Görki; zaman azdı devir değişti,
Herkes malmülk nefsin peşine düştü,
Çok kötü gidişat tadımız kaçtı,
O eski insanlık nerede kaldı.

Veysel herkes kendi ömrün tamamlar,
İnsanlar ölür dünyada kalır hanlar hamamlar,
Birde bunu bilse rezil yamyamlar,
O eski insanlık nerede kaldı.