Bir çocuğun elinden kaçmış balondum, rüzgara emanet, çocuğa ihanet, yağmura lanet, allaha rahmet.
Bir çocuğun gözünden kaçan ayrıntıydım, kendimde saklı herkesçe farklı, bir o kadar haklı.
Bir çocuğun sonsuz güveniydim, herkese kanan, kendi gibi sanan, hiç olmayacak kadar yalan dolan falan filan.
Bir çocuğun büyüme isteğiydim, ilerde anlayacağı, pişman olacağı, dönüşün mümkün olmayacağı.
Ve yine o çocuğun yaşayamayacağı çocukluktum, leş gibi yalnızlık, daimi pişmanlık, nerede insanlık?
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta