Nerede İnsanlık? Şiiri - Berkay Kaymaz

Bir çocuğun elinden kaçmış balondum, rüzgara emanet, çocuğa ihanet, yağmura lanet, allaha rahmet.
Bir çocuğun gözünden kaçan ayrıntıydım, kendimde saklı herkesçe farklı, bir o kadar haklı.
Bir çocuğun sonsuz güveniydim, herkese kanan, kendi gibi sanan, hiç olmayacak kadar yalan dolan falan filan.
Bir çocuğun büyüme isteğiydim, ilerde anlayacağı, pişman olacağı, dönüşün mümkün olmayacağı.
Ve yine o çocuğun yaşayamayacağı çocukluktum, leş gibi yalnızlık, daimi pişmanlık, nerede insanlık?