Zaman su gibi,
Bakmadan gözünün yaşına
Silip süpürüyor her şeyi.
Anacık, babacık yollar
Kimi geliyor, kimi gidiyor.
Eskiden yarım saatte
Bir kamyon geçerdi.
Sürü halinde at arabaları,
Kağnıları öküzler çekerdi.
Bu gün yoklar onlar,
Kalmamış hiç biri.
Uzayıp gidiyor
Alabildiğine düz yollar,
Sağlı sollu, irili ufaklı tarlalar,
Tarlalarda kara karıncalar gibi,
Bir güzel ibadet yapar gibi
Çalışıyor insanlar.
Yakalanan kısrak,
Harmanı döver demiş atalar,
Kısmış insanımın kuyruğu,
Karın tokluğuna çalıştırıyorlar.
Kurtulmuş at arabaları,
Kurtulmuş kağnılar,
Sıkışmış kalmış insan
Onu hala sömürüyorlar.
Nerede bunca emek?
Hani nerede dökülen alın teri?
Sırf karın doyurmak için,
Bu kadar emek çok değil mi?
Kayıt Tarihi : 9.4.2013 19:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Konya’dan İzmir’e gittim geldim. Yol boyunca kara karıncalar gibi çalışıyor insanlar. Niçin? Sadece karın doyurmak için. Yazık emeklere dedim kendi kendime. Yazık emekçilere…
Bu güzel şiirinizi
Canı gönülden kutlarım
Saygılarımla esen kalın
TÜM YORUMLAR (18)