Nerede Şiiri - Hakan Bintepe

-babama-

1.
nerede güzleri yaprak döken ağaçlar
su damlaları altında ezik bakışlı bir çocuğa
sığınaktılar korkuludüş vakitlerinde

(geceleri şairlerin mezarlarına
çiçek kokulu denizler yanaşır
unutsunlar diye ölümü)

2.
o bir seyri bırakırken kırılganlığıyla
üç boyutlu bir zaman başlardı
diğer çocukların büyüdüklerinde unutacakları

3.
törenlere hep en son katılırdı
gözbağlarını gevşetirdi çığlıklar atarken halk
elleri buz tutmuş alkışlarken tiksinci

4.
gemilerin burunlarındaki liman adlarını
okurdu hiç usanmadan yeniden bir daha
oysa söylenecek ne çok şey vardı

(geceleri şairlerin mezarlarına
yağmurdan ıslanmış yaban otlarını ezerek
ziyaretçiler gelir ölümü hatırlamaya)

İzmir 2003