Nerede, ah! Nerede o, eski günler,
Uzun, uzun, havadan sudan sohbetler.
Razıyım; bu günlerden vazgeçmeye
Hani diyorum, eskiyi yaşayabileceksek eğer.
Hani; hayaller, hani umutlar, hani arzular...
Hani tozpembe dünler ve yarınlar,
Sevginin adıydı bütün bunlar.
Ancak; her şey gibi, onlarda değiştiler.
Nerede şimdi o, senler, benler, onlar...
Bence; mühimi, değişmesin insanlar, ruhlar.
Şimdi tatlı birer anı, hafızamızda, o günler,
…Ve o günlerden geriye kalan anılar.
Unutulmasın dileğim, eski dostluklar
… Ve eski candan sıcak arkadaşlıklar.
Razıyım; varsın olsun, en azından...
Telefonla, mektupla da olsa hatırlanmalar.
Hatta; mesajla, maille bile anımsanmalar,
Ancak: vefa her şeyin üstünde olmalı,
Olsa da geçmişte, ufak, tefek hatalar.
Neyse; her şey dostların, arkadaşların...
Gönlünce olsun, Demoğlu’ndan bu kadar.
(Haydar Demoğlu-İzmir)
Kayıt Tarihi : 23.1.2007 09:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
insanlar eski günlere bazen iç çekerek dönmek ister
![Haydar Demoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/23/nerede-60.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!