Nerede Şiiri - Halil İbrahim Güncan

Bitmeyen yolculuk biter ölümle,
Ağıtlar yakacak canlarım nerde.
Doğumdan ölüme hayat bir cümle,
Anam, bacım nerde, kanlarım nerde.

Her veda busesi içim sızlatır,
Baba ölmüş gitmiş, ana ağlatır,
Hayatta vefa yok, ölümde hatır,
Gurbet yollarında hanlarım nerde.

Şefkate hasretim, ben sevgiye aç,
Kullara ihtiyaç, Allah’a muhtaç,
Anadan olmaz mı evlada ilaç,
Derdime ilacım dermanım nerde.

Nerde evim köyüm, nerdedir anam,
Nerede bağ bahçe, nerede yuvam,
Burnumda tütüyor gurbette sılam,
Bahçelerim nerde, bağlarım nerde.

Yolların sonunda sona gelmişim,
Bir ömür gözyaşı sanma gülmüşüm,
Kime ne ki, yaşamışım ölmüşüm,
Bir ömür verdiğim mallarım nerde.

Ne mendil sallayan ne de su döken,
Kıymet bilinmezmiş insan sağ iken,
Nazımı, kahrımı, derdimi çeken,
Dost bildiğim yaranlarım nerede.