Nerdeyim Şiiri - Vahit Kara

Dağların başındayım Hızır,
Bir sevda düşündeyim işte,
Kuyularda Yusuf'um,ateşte İbrahim
Güvercin ağzında zeytin dalıyım,
Duy beni,yüreğindeyim işte.

Uçurumun kenarındayım Hızır,
Bir sevda düşü benim içimde.
Yokluğunu çekmekte hayat.
Karanlık geceler,parlayan yıldızlar adına,
Azgın denizler,yol vermez dağlar adına,
Al beni,elinin uzandığı yerdeyim işte.

Gölgemin peşindeyim Hızır,
Lokman'ın geçtiği yoldayım,bende.
Dağların kartalıyım, çöllerin aslanı,
Varlığın elinde bir zerreyim işte.
Toprağın oğluyum,çamur benim içimde,
Tut beni, yapılmazın düşündeyim işte.

Gözünün değdiği yerdeyim Hızır,
İlyas'la buluştuğun andayım işte.
Tabduk dergahında aşık Yunus'um,
Kal'a nın burcunda Hasan olurum.
Bir mermiyim namlusunda mavzerin.
Bir ağıtım anaların dilinde.
Gör beni, güneşin doğduğu yöndeyim işte.

Dermansız bir dertteyim, Hızır.
Yorgun düşlerinin esaretindeyim.
Şimal rüzgarları eser sineme doğru,
Ben hasretini çekerim,her günün sabahında,
Bir kor düşer yüreğime,
Bir 'of derim'karşıki dağlar oynar yerinden.
Sar beni, ağustos da üşürüm işte.

Bir garip mefkureye dalmışım Hızır,
Ölüm benim peşimde, sevda benim içimde.
Öteler öteler geçit vermiyor,
Yol nerde? Hızır, zaman neresinde?
Düşman burda amma, dost neresinde?

Verilmiş fermanımız, biçimiş kaftanımız,
kazılmış mezarımız, yazılmış günahımız.
Sor beni, yedi kat çukura düşmüşüm işte...