Tanrı ruhları yarattığı zaman bir bütün olarak yaratmış, ve sonra onlara bir heyecan bir arayış katmak için bu bütünü ikiye bölüp, birine erkek birine dişi diye isimlendirip dünyaya salmış, ve bir ömür boyu birbirini arayıp durmuş bu iki ruh parçası. Kimi buldum sanmış, kimi gerçekten bulmuş, kimiyse ömrü boyu aramış bulamamış, onlarınki mahşere kalmış…
İşte ondandır,insanların aşk ta, sevgi de, evlilik te hep bir arayış içinde oldukları. Bazen her şey mükemmel olsada,eksik olan yarım kalan bir şeyler vardır hep.Aranan ama bir türlü bulunamayan.İşte o aranan ruhumuzun diğer yarısıdır, onu hep aşkla ararız. AŞKLA…!
Peki nedir bu aşk denilen şey…? Nedir bu yaşanan acılar, güzellikler…? Aşk hayatın bize hazırladığı en büyük süprizdir belki.’’Aşık oldum’’ dediğiniz an akan sular durur.Aşkın zamanını biz ayarlayabilseydik eğer, ve kime neden aşık olduğumuzu anlayabilseydik, aşkın sırrınıda çözerdik herhalde… O zamanda aşkın büyüsü bozulmaz mıydı..?
Aşktan korkup kaçmak hiç kimseye yakışmaz, yaşanılan aşkı da suçlamak, inkar etmek aşka yakışmaz. İnsan yapabiliyorsa sonuna kadar savunmalı aşkını, bunu yalnız hayallerinde yaşıyor da olsa
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
