Çocuk ruhumun o haylaz çoskusunu istiyorum. Öyle yoruldum ki sen olgunsun sen güçlüsün demelerinden. Yüreğimde yaprak kımıldamıyor, aynalarda solgun bezgin bir ben, kafam dağınık olunca hiçbir şeyi toparlayamıyorum. Bedenden çok beynimin yorgunluğu var. Yüreğim bu hüzün gelgitinden mağdur, bir yerlere sıkışmış küçük kız çocuğu var içimde. Yaşama sevincim benim nerdesin? Nerde...
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta