Kirpiğin ucundan akıyor zaman, hasretin boynu bükük.
Sinelere saplanmış acı bir aman var, kalbin duvarları kırık, dökük.
Bocalıyor insan bilmediği bir savaşı güderken, ufkun kızıllığı sönük.
Halbuki yüzmeyi de bilmezdim ben, fırtınadan kaçarken Nuh'un tufanına tutulmuşum; nerdesin?
Sızı kanar, çaresizlerin çaresinden, eşeleyip durur maziyi içim
Kaderi dürülmüş dünün bilmediğim ellerinden, hakikatin kalemi ne biçim?
Vuslat mı? Haşa! Toprağın gerisinde bir hiç'im
Halbuki sadece yanıyordum ben, seni arıyorum derken; Tur Dağı'ndanda kaybolmuşum, nerdesin?
Kayıt Tarihi : 24.12.2018 10:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!