her şeyi ezip geçiyor rutin zamanlar
karanlık acı bir heybet,
hep saatinde çöküyor günün üstüne.
hep sonra doğuyor güneş,
vurgun yer gibi,
olanca kızıllığıyla bir ıssız şafaktan.
geçen her gün ömürden de olsa
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman