Nerden Bilsin Ki Şiiri - Kasım Kobakçı

Genelde ilk çocukların, böyle hakları vardır,
Diğerlerinin, adı sanı pek geçmez,
Ya da amel olmuşların,
Onlara kalırdı çakıldaklar,
Ha evin ufağı,
Ha dağdaki domuzun irisi,
Ne farkı var ki.
*
Birinin dama atılmışsa pabucu,
O ne olacak, benim evladım daha güzel,
O çirkin, pis, kel,
Diye her hal,
İlk çocuk gözetilmiş olurdu.
*
Biraz gün görmüş, aklı erenler,
Öyle söyleme, abla şimdi,
Şu dar kafalı şey,
Tepene binecek,
Şımarıklar gibi,
Çımkıracak yer arıyor zaten derler.
*
Yaşlı kadın, kaş yapayım derken, göz çıkardığını,
Ömür boyu, nesiller boyu sürecek,
Kardeş kavgasının tohumunu attığını,
Nerden bilsin ki!
*
Çoğunlukla ilk doğanların, böyle ayrıcalıkları vardır,
Ötekilerin, adı sanı pek duyulmaz,
Ya da amel olmuşlar,
Onlara kalırdı çakıldaklar,
Ha evin küçüğü,
Ha dağdaki domuzun büyüğü,
Ne farkı var ki.

Birinin, dama atılmışsa postalı,
O ne olacak, benim evladım daha güzel,
O çirkin, kirli, kel,
Diye her hal,
İlk çocuk, kayırılmış olurdu.
*
Biraz dünyayı görmüş, aklı olanlar,
Öyle deme, abla şimdi,
Şu dar düşünceli şey,
Şımaracak,
Çıtkırıldım gibi,
Çımkıracak yer arıyor zaten derler.
*
Kocakarı, kaş yapayım derken, göz çıkardığını,
Ömür boyu, kuşaklar boyu sürecek,
Kardeş çekişmesinin, tohumunu attığını,
Nerden bilsin ki!
*
Ana, kaş yapayım derken, göz çıkardığını,
Ömür boyu, kuşaklar boyu sürecek,
Kardeş rekabetinin, tohumunu attığını,
Nerden bilsin ki!