Aşkta vurgun yemiş şair...
Bilmiyorum,nasıl niçin vuruldum sana
Düne kadar inkar ediyordum aşkı oysa
Gözpınarlarımı kurutmuştum türlü yalanlarla
Ve kilit vurmuştum kalp denen şer yuvasına
Önce gülüşün,sonra bakışın,belkide herşeyin
Çilingiri oldu kalbime vurduğum kilidin
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta