Kime güvendiysem, kimi sevdiysem,
Elimi böğrümde koydu da gitti!
Kimi hor görüpte, kimi dövdüysem;
Bana hürmet etti, övdüde gitti!
Aklım ermiyor bu dünya hâline,
Mazlûma eziyet, alkış zâlime,
Hakaret edecek bitti kelîme,
Bana hürmet etti, övdüde gitti!
Demek ki, insanın mayası bozuk,
İyilik bilmiyor hâyâsı bozuk,
Nerde varsa sövdüm, boyası bozuk,
Bana hürmet etti, övdüde gitti!
Doğru bildim, elhâk! .. Deve'ye diken!
Görmedim komşunun derdini çeken.
Vurdum namussuza, dişin dökerken;
Bana hürmet etti, övdüde gitti!
Haktan, adâletten bahs açıp sordum,
Şinanay.. beyhûde kendimi yordum.
Aldım hakyemezi, vurdum ha vurdum,
Bana hürmet etti, övdüde gitti!
Bunu götürürmüş öğrendik zaman,
Hak edene sakın verme ha amân!
Ozan İlo'm gerçek, yok bunda gümân;
Bana hürmet etti, övdüde gitti! ..
Kayıt Tarihi : 24.1.2007 16:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!