Nerde Kaldın Benim Canım

Güzele sordum adını, dedi adam benden vazgeç,
Benim de sevdiğim vardır, benden başka birini seç,
Yüzümü asar dururum, olmam asla sana güleç,
Sevene göz koyulur mu, seviyorum denir mi heç,

Hanım:
Dedi adam git yoluna, çekil sen yolumdan benim,
Hem yolunu gözlediğim, hem de vardır bekleyenim,
Benden sana hayır gelmez, sana açık söyleyeyim,
Bir yabancı el değmemiş, inan ki masumdur tenim,

Adam:
Adam dedi yabancıyım, uzaklardan gelmekteyim,
Şu dünyada bir yolcuyum, menzilime gitmekteyim,
Benim de bir sevdiğim var, sevdiğime gitmekteyim,
Seven gönüle girilmez, bunu ben de bilmekteyim,

Hanım:
Madem öyle ne ararsın, nedir benden istediğin,
Sanırım beni anlarsın, varsa senin de sevdiğin,
Öldü mü sağ mı bilemem, vardır benim beklediğim,
Yıllar oldu göremedim, canımdan da çok sevdiğim,

Adam:
Tam otuz yıl öncesinde, ben de burada yaşardım,
Sevdiğimin adı Hazal, onun peşinden koşardım,
Seni ona çok benzettim, bu nedenle adın sordum,
Çile çektim, mahpus yattım, çok uzaklarda yaşadım,

Kötü gözle bakmıyorum, ne olur yanlış anlama,
Sanki seni tanıyorum, benziyorsun Hazalıma,
Ayrılık yaktı gönlümü, tak etti yanan canıma,
Başını kaldır da bir bak, kırışmış olan anlıma,

Hanım:
Sen Bekirsen, ben Hazalım, karışmış saçın sakalın,
Şimdi otuz yaşındadır, babayiğit olmuş oğlun,
Gelinimiz hamiledir, doğdu doğacak torunun,
Son günlerde çarpıyordu, hissediyordu sol yanım.
Gözüm yollarda kalmıştı, nerde kaldın benim canım.