Ya bu hayata yaşamayı bilmiyoruz. Ya da bize yaşamayı öğreten biri var.
Salına salına ardımızdan gelen fon müzikleri…
Ve amansız bir şekilde bizi ağlatan acı kavramlar...
Neden demeden nedensiz yaşamayı öğrendiğimiz cehennem ütopyası,
Nerde kaldı o güzel eğlenceli mahsul yetimiz...
Nerde kaldı pamuk şekerimiz.
Hayata gözümüzü tam açmadan dünya ya boş gözüyle bakmamız,
Şayet aşkın tohumu
Düşmüşse gönlüne
Suyunu esirgeme
Aşkın hakkını yeme
Pişman olursun ömrünce
Devamını Oku
Düşmüşse gönlüne
Suyunu esirgeme
Aşkın hakkını yeme
Pişman olursun ömrünce



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta