Ya bu hayata yaşamayı bilmiyoruz. Ya da bize yaşamayı öğreten biri var.
Salına salına ardımızdan gelen fon müzikleri…
Ve amansız bir şekilde bizi ağlatan acı kavramlar...
Neden demeden nedensiz yaşamayı öğrendiğimiz cehennem ütopyası,
Nerde kaldı o güzel eğlenceli mahsul yetimiz...
Nerde kaldı pamuk şekerimiz.
Hayata gözümüzü tam açmadan dünya ya boş gözüyle bakmamız,
Çok şey var ki, geride kaldı
Dönüş yolları kapalı,
Kara otağ içindeyim;
Yerde de kara bir halı...
Çok şey var ki geride kaldı
Nice sisli-sevgili yüz
Devamını Oku
Dönüş yolları kapalı,
Kara otağ içindeyim;
Yerde de kara bir halı...
Çok şey var ki geride kaldı
Nice sisli-sevgili yüz
