Ya bu hayata yaşamayı bilmiyoruz. Ya da bize yaşamayı öğreten biri var.
Salına salına ardımızdan gelen fon müzikleri…
Ve amansız bir şekilde bizi ağlatan acı kavramlar...
Neden demeden nedensiz yaşamayı öğrendiğimiz cehennem ütopyası,
Nerde kaldı o güzel eğlenceli mahsul yetimiz...
Nerde kaldı pamuk şekerimiz.
Hayata gözümüzü tam açmadan dünya ya boş gözüyle bakmamız,
Sevgilimsin , kim olduğunu düşünmeye vaktin yok,yapacak
işleri düşünmekten
Kalabalığın içinde kalabalıktan biri
Gecenin içinde bir yıldız, yitip gitmiş çocukluk gibi
Sevgilimsin,ak dişlerini öpüyorum, aralarında bir mısra gizli
Dün geceki tamamlanmamış sevişmeden
Devamını Oku
işleri düşünmekten
Kalabalığın içinde kalabalıktan biri
Gecenin içinde bir yıldız, yitip gitmiş çocukluk gibi
Sevgilimsin,ak dişlerini öpüyorum, aralarında bir mısra gizli
Dün geceki tamamlanmamış sevişmeden
