Nerde Kaldı İnsanlığımız Şiiri - Gülşen ...

Hüzün kokuyorsa her gidiş Kan sızıyorsa yürek çatlaklarından Tadı kalıyorsa dilinizde Üstünüze giydiğiniz kelimeler suçsuz Bu kadar kirlenmişken sevda dedikleri Dünyanın kirliliğini kim takar Acının ve gözyaşının rengi her yerde aynı İklimler kargaşaya düşmüşse Alın teri ucuz ve satılıksa Çekilmez oldu hayat Herkesin eksik kalan hikâyesi Doludan kaçarken yağmura tutulması Duyarsızlığı bahanelerle süsleyip Kan ve zulüme göz yumması Barışı menfaatlere peşkeş çekerken Derin uykularda kaldıysa us’unuz Algılamıyorsanız kirlenmişliği Dünya kan gölünde yüzüyorsa Rahatınızı bozmuyor Ceplerinizi doldurup, el ovuyorsanız Susun; Konuşup kirletmeyin masumiyeti Hayatın ellerini pervasızca bırakmışken Kan ve ölüme körse gözlerin Ağlıyorsa ana ve çocuklar Kalem yerine Çöpten ekmek topluyorsa yumuk eller Omzunda taşıdığı boya sandığına Saklanmışsa hayaller Adalet bunun neresinde Hep acı mı olacak yükümüz Hayallerimizi süsleyen Barışa göçümüz olduysa yalan Firaktaysa yürekler Her şeye eyvallah edip Kayıtsız razı oluşlar varsa Kendinizi hayatın içinde görmüyorsanız Nerde kaldı insanlığımız GÜLŞEN POLAT