Nerde Bir Ağıt Şiiri - Bedrettin Keleştemur

NERDE BİR AĞIT
Bedrettin KELEŞTİMUR
Nerede bir kâğıt, nerede bir ağıt
Kederden dolu düşler orda, oku…
Yaydan çıkan oku, Yemen’de bulur
Kanlarını sebil yapan bir doku…

Kırmızı karanfil, güller arası
Elif der, yürek çarpan rüyası
Yoktur, şahadetten gayri boyası
Kendi şarabını doldurur saki…

Meydan meydan gez vatan toprağını
Gör, burçlarda gizemli bağını
Efsanelerle süsler çağını
Bulunmaz sözümde bir ses afakî…

Bayrak dalgalandıkça güzelleşir
Dost, manası derin sözde halleşir
Kaderi bu ya, kederi bölüşür
Bölüşür, ruhumda taşır misakı…

Nerede bir ağıt, orda destanım
Bin yıl uğrunda iz sürdüğüm anım
Canımdan toprağıma düşen kanım,
Elbet şâhadetle kalacak baki…

Bedri, bu hal başka âleme taşır
Kalbe ilham düşer, dilime taşır
Âdem, bilsin diye kaleme taşır
Kalem eyler cümle ahvali naki…
*** ***
ELVEDA
Uzun kış gecelerine elveda
Baharın elvan kokulu neşesi…
Çarpınca ruhumda ılık telaşa
Sarar hanemi sardunya cilvesi

Şubat soğuğundan kaçar hülyalar
Bir bahar desenidir rayihalar…
İçimizde nefeslenir selviler
Çağaladır baharın ilk meyvesi

Kanat çırpar göçmen kuşlar bahara
Sıcak düşlerden uyanır sehere
Işık düşer akan suya, nehire
Canlar için arınmaktır hevesi

Beyaz ihramını çıkarır dağlar…
Yeşil elbisesini giyinir bağlar
Sanki gönlümde kurulur otağlar
Yayla gazelinde, kuzular melesi

Her mevsimin ayrı rengi, deseni
Duyar gönül, kâinatı çizeni…
İnsanı yaşatır ameli hasen…
Kalbe nur düşer ihlâs boyası