Yoksulluğun caresızlığını bilirimde senın yokluğunun caresizliğini nasıl yaşarım bilemiyorum
Her yerde hayalin gözlerım oyle yorgun bakıyorki senı aramaktan içindeki yaşlar bile caresız
Yaşam insanı nerelere götüruyor yarınların umutlarını birileri koparıyor yüreğinden acımasızca
Kimlerın elınde benım özgürlüğüm tutsak kalmış birilerınde bunu hak etmışmıydık biz
Düşün bir kere; caresız kalmanın satırları bile üzdüğünü gör boyle bir yaşam sundular
Kimlerdı onlar neden hep sömürdüler duygularımızı yüreğin yarınlarını bir yaprak gibi kopartılar dalından
Hanı bızım umutlarımız geleceğimiz nerde hayal ettığımız neydı bızım nereye gıderdı bu yol
Yıllarmı yanıldı bizleri yoksa biz boş bir düşüncenın yolunda boş bırılerımıydık
Amacsız suskunluğum nedensiz hüzünlerımı bana gerı getırdı neden sustuk bilmiyorum
Bir bekleyiş içinde savurulan kımlerdı acaba bizlerdık elbette onlar hala yönetenler
İçimde hala o fırtına dınmedı kasırgalar yaratamıyorum ama onurlu yolumda caresız değilim
Denizlerin suskunluğuna bakma dalgaları bazan vurunca kayalara bir ses duyulur derınden
Unutulan kimlerdi acaba biz kendimizi unuttuğumuzun farkında bile değliz birileri hatıralatırmi
Beklemekle gelmez yüreği ortaya koyacaksin umutların yeşermesi için
Sokak sokak dolaşsan mutlu bir insan göremesin; yoksulluğun içinde birilerinin isyanı duyulsada
Kader der gecerler birileri onların oyle olmasını ıstedı doğrumu acaba yoksa bizlermi o yaşami istedık
her acı kendine göre güzeldir inanarak gıdiyorsan o yolda
Kayıt Tarihi : 13.7.2008 12:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!