Geniş avlusuyla tek katlı evler
Kokardı geceleri limon çiçeği,
Akasya kokardı, iğde kokardı,
Sarkardı duvarlardan fesleğenler,
Nerede kaldı şimdi o bahçeli evler?
Göğe kalem gibi çıkan selviler,sedirler,
Bahçede dedemin nargile içip,uzandığı sedirler,
Ve kırmızı-beyaz ipeksi dokusuyla
Gündüz gülen, gece ağlayan güller,
Limon çiçeği kokan tek katlı evler.
Nerede kaldı şimdi o bahçeli evler?
Kollarına salıncak kurduğumuz kayısı, dut,
Akşam üstlerinde Bey Dağları’nı
Beyaz bir gelinlik gibi saran, sis, bulut...
Küçük pencerelerin çiçekli perdeleri
Neredeler? Neredeler?
Kıyıdan şehrin üstüne serinlik veren meltemler
Nerede? Neredeler?
Nerede kaldı şimdi o bahçeli evler?
Gıcırtılarla açılan bahçe kapısı,
Misafir geldiğini duyuran süslenmiş tokmak
İçimde sihirli duygular uyandıran
Tahta merdivenler,
Yastıklar, minderler
Duygu yüklü kadehler
Nerede? Neredeler?
Nerede kaldı şimdi o bahçeli evler?
Ya o dünya güzeli yeşillikler,
Ya o tavana kadar tırmanan sarmaşık,
Ya o tatlı bir eda ile yüzümü yıkayan ışık,
Nerede kaldı?
Nerede kaldı, aşklar, sevdalar, sevgiler?
Nerede kaldı şimdi o bahçeli evler?
Kayıt Tarihi : 9.7.2004 02:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)