Ey Gönül!
Ne dehşetli Aşk yangının,
Yanıyorum şaşkın Gönül;
Çekmesi çok zor dargının,
Tanıyorum şaşkın Gönül..
Yere batsın zâlim gurur;
Nere baksam mâzi vurur,
Yârin sanki yüzü durur,
Sanıyorum şaşkın Gönül..
Gelip görse acır hâla,
Ne var yâni selâm sala,
Yâr dudağı diye bala,
Banıyorum şaşkın Gönül..
Başkaları oldu haram,
Mısralardan çıkar nâram,
Elest'te ki kavlar yaram,
Kanıyorum şaşkın Gönül..
Kul Tarsusi derler deli,
Kimisi de beller veli;
Gül yârimi ben göreli,
Anıyorum şaşkın Gönül...
Kayıt Tarihi : 14.4.2017 17:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!