Bu gece gene aynısı oldu.
Sanki bütün isiklar sondu.
Dipsiz bir karanlıgin ortasında
Yanlız kalmışsın gibi.
Yanlizsin. Teksin ses verecek kimse yok
El yordamı ile yürüyorsun.
Önünde bir koca karanlık uçurum.
Kayboldum.
Ağlamaya başlıyorum .
Korktuğum için değil.
İhtiyacim olduğu için.
Kana kana Ağlıyorum.
Çok iyi geliyor .
Bazen kaybediyorum kendimi.
Bulamiyorum .
hayatta olmam gereken yeri.
Bu gece gene aynısı oldu.
Gözlerimi kapatıp düşündüm.
Ben nerdeyim gene. bu hayatta......
Kayıt Tarihi : 12.5.2020 01:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Salih Uzun](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/05/12/ner.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!