Neonlar Altında Ağlama Yar

yanılsamadır unutamadığım yüzün
benzerliğinin kopyasındadır hüznüm
yaramın son baskısını okur kırık gönlün
Bilesin

senden çıkmalıyım sensizliğine odak olmalıyım
yanıma sensiz her şeyi alıp aşka konak olmalıyım
yavrusunu özleyen bir anne gibi gelişini koklamalıyım
bu ürperişin can doğusunda güneşinden önce doğmalıyım
hatırlatmalıyım sana Leyla değilsin
gayrı benim de değilsin
gayrı çölün pejmurde kaktüsüsün
dikenlerin batar bağrıma
sözlerin lehçelerinde ismin siner çaresizliğime
neonların gece gözünde seni göremeyişim yansır bahtıma
urbaların uçlarına asılır uçuralarım
itiraz etmez yalnızlığın ağlar ,ağlarımda
içimde “ iç” olan içlenişin dokunur ha/lime
gayrı ben ile benim değilsin arasına kurulmuş arasatın
cehennemin çok soğuk
cennetinde Kevserler kurumuş
sıratında Fırat halim yok
özümdem, aşk gözümden eser yok sende
gayrı gitmeliyim s/en’den

anlatılmaz kasırgaydı gidişin
beni senden silip aşılmaz denizlerin sen kayası yaptı
aşka direnişin sahilindeyim
damlalarını ayıklıyorum aşk ve sudan
say say bitmez dalgalanış
sev sev bitmez bu bekleyiş
yaz yaz sönmez bu kaderin kederi
sil sil silinmez bu yanışın küllenişi
vazgeçmeliyim kendimden
geçmeliyim varından
eskimez yarama yazmalıyım unutulmayı
susmalıyım yar …
aşk ve sensizliğin son melodisini dinleyip
gitmeliyim kendimden
bitmeliyim yar …