Nemrut da insan, sınandı nefsinden,
Dedi ki: "Ben Muhyi, benim dirilten!"
Bir kanatlının musallatı ile
Helâk oldu, sebebi emmâreden.
Dedim: "Ben de mi firavun hâldeyim!"
Ondan mı, kulağımdan bîçareyim!
Sessizliği duymak, nimet, anladım.
Tanrılık iddiam yok, teslimdeyim.
Kayıt Tarihi : 31.7.2025 09:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!