Nemi Kalır Gözlerimde Şiiri - Atilla Yükün

Nasıl söndü onca kor yanardağ bir göz yaşında
Yüreğine batar canı akıtır kanını örtemez acı yüzünü
Nasıl geçip gitti onca güzel sevgi bir iğne deliğinden
Daha gün uyanmadan, gün batımı kaybolur zemheride

Dingin bir sevdanın koynuna girer usulca kıvrılır zaman
Seninde yaşamın yalancı bir rüyadır her gün bitiminde
Sürüp getirir rüzgar geçmişin yangın izlerini çölünden
Bir yaprak düşüşü ömrün gölgesinde nasıldır ölümlerin

Yaşaya bilir misin çok zaman rastlaşmadan tanıdık yüzüne
Başkaldırmadan sevinçlerin bir kardelenin kırılgan yerine
Dokuna bilir misin sevgisiz suskun süzülen bir sessizliğime
Sarılıp öpmeden seni, inadına adın uyanır her yeni güne...

Sonra nemi kalır gözlerimde, yalnız bir buluta yağmur olur...
Hep yavru bir kuştur anılar süzüldükçe göz sark-acımdan
Sevgin paslı bir çividir batar yüreğime söz açıldıkça ayrılıktan
Dışın hüzne sefer eyler, içinde kaybolur sevgiyi ararken yıllar...
Sessizliğe teslim olur etrafındaki tüm duvarlar aşk yitince...