Neme Luzum? Şiiri - Seyfi Karaca

Benim gidip geldiğim yer belli
Hiç bellolmasa da vakti saati
Alıp ileten damarlarına sevmek adlı sokakların
Benim nereleri gezip hangi bağda hangi gül
Bazan aniden yağmura dönüşen bulutlarla yolcumu
Bazan hiç acelesiz
Bazan uzak güneş ülkelerinde gündüzün
Ve ay ışığında geceyi geçirerek
Bazan dediysem...kimbilir hangi dağda hangi izim
En az ömrümün delisini kaplayan bütünü
Hiçbirşeyin insanı daha öteye geçmeyen kaygılara kapılmadan
Ne düzen mumyası ateşleri kararmış çırada
Hayatın arka kapılarını sinsice dolanan
Kuytu köhnesi penceresi
Ya da cam çilekeşi vitrin kölesi
.. karışık kararılılığı kendi yüzüne çarpılmış
Neme luzum..?
Benim gittiğim yer belli
Geldiğimle bir..
Ölüm kalım kendi aralarında
Kıyamet kopumu, dehşet saçını robotlaşmalarda
Yaka paça mücaleleşirken
Benim ne ile gönül hoşlatığım yaşam hissesince sofradan...
Yerini yüreğimin köşkünden
Güzellerin güzeli yurt diye donattığımın
Gidin görün ki gene benim neyi ve kimi
En emin ele veriyorum bakın kendini
Aşkı sevdiğim
Birebir kendi halinden belli

Seyf, Karaca...........Kasım / 10