Mazlum bağırır zulden feryadı ayyuka çıkmış
Sesini ele duyursun neme lazım sultanım
İnsanlar muhtaç aşa, aç uyumakta bıkmış
Nasıl doyarsa doysun neme lazım sultanım
Kalbler kapkara olmuş vicdanda çıkmış çıban
Kötü hasletlerin üstüne çektik kaban
Kurt yerine koyunu yerse edepsiz çoban
Sıdkın altını oysun neme lazım sultanım
Zenginlerin serveti haram maldan gululden
Korkmuyor insanoğlu hak yemekten vebalden
Kursaklardan geçmiyor alın teri helalden
İnsan insanı soysun neme lazım sultanım
Söz senetti bir zaman hıyanet yoktu emanete
Leke tutturulmazdı pak tertemiz tıynete
Dostluklar sağlam idi gerek yoktu minnete
Sadık sözünden caysın neme lazım sultanım
Elimizden tüm değerler düşüp kayıp giderken
Nefse kul köle olup vicdana bay bay derken
Haşyeten lillahtan uzak tul'u emel güderken
Kendini mümin saysın neme lazım sultanım
24/01/2016 Ali Alper Durmuş
Kayıt Tarihi : 22.2.2016 21:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!