Nelere Kaldık? Şiiri - Ali Havan

Kesif bir işgalde gönül ülkemiz
Yağmaya verilen çağlara kaldık
Çıkmaz sokaklarda yürür gölgemiz
Yazısız, yabansız dağlara kaldık

Turnalar dönmüyor artık sökünden
Kazındı yeşilin izi kökünden
Kurtuldu insanlar güneş yükünden
Renkleri soldurduk, ağlara kaldık

Gülle tartılırdı hayatın cevri
Belaya düşenin dönmezdi nevri
Nasıl zayi oldu saadet devri
Hazana uğrayan bağlara kaldık

Yollarda ışık yok, menzil belirsiz
Yollara düşenler ruhsuz, fikirsiz
Zamane dervişi aşksız, zikirsiz
Cezbeye kapılan cağlara kaldık

Güzel insanlara güzel at düştü
Rahmet ikliminden bir hayat düştü
Ebedî lezzetler, baki tat düştü
Ekşimiş, köpürmüş yağlara kaldık

Gönlümüze girip hemhâl oldular
Sevgiler yeşertip dal dal oldular
Kimileri âşık, abdal oldular
Yarını olmayan sağlara kaldık

Aklın çekilmeyen küfesindeyiz
Terazinin bozuk kefesindeyiz
Sebîlî zamanın neresindeyiz
Dört yanı dikenli ağlara kaldık
İstanbul/1994
(Teşehhüt Miktarı 2020)