Neler varmış... Şiiri - Turgay Coşar

Ömrü feda etmeye değer sandığım aşkta,
Tadıp gördüm sevgimi hak etmeyen yar varmış,
Sultana layık olan gönlümde'ki bu köşkte,
Kıvılcımın büyüyüp sardığı bir har varmış.

Cesareti meydanda bilek gücü bilirken,
Bir lokmayı aç kalan muhtaç ile bölerken,
Mertlik denen menzile vardık sayıp gelirken,
Bu yolda yiğitlere ait çok mezar varmış.

Yaradana şükrünü dilinden düşürmezken,
Hak bilip haram ile bardağı taşırmazken,
Nemrutu yakan ateş halili pişirmezken,
Habip şefaatine muhtaç günahkâr varmış.

Kutsal değerlerine paha biçemeyenler,
Oruçlunun yanında su'da içemeyenler,
Bu anahtarla burda kapı açamayanlar,
Cennet kilidi açan sabırda hasar varmış.

Şeref ile arını candan aziz tutanın,
Burda yazık bunlara söylenen söz utanın,
Yalandan en gerçeğe ölümle atananın,
Amellerine göre cennet yada nar varmış.

Yaşanacak her iki alem insan içindir,
Bir çöp götürmediğin ölüm asıl göçündür,
Duanın en makbulü mazlumundur açındır,
Kaderde yaşanacak çok bilinmez sır varmış.