Neler Gördüm Şiiri - Bahattin Hamşioğlu

Dünya malıyla gözü doymamış,
Aç gezeni kendisinden saymamış,
Fakir diye kapısına koymamış,
Kodaman geçinen soytarı gördüm.

Her gün kabristana bunca gideni,
Kimler görmüş geri dönüp geleni,
Koltuğunda sakladığı kefeni,
Görmeyip fuzuli gezeni gördüm.

Ana baba şevkat bilmez yozlaşmış,
Sıcak kucak,kutuplaşmış buzlaşmış,
Nurlu bahçe çöle dönmüş tuzlaşmış,
Sarıklı,cübbeli toyları gördüm.

Sanır ecel gelmeyecek başına,
Yatmayacak bir müsella taşına,
Azrail bakarmı gözün yaşına?
Mazlumun ahını alanlar gördüm.

Doğruluk yok olmuş,çamura batmış,
Para için ana kızını satmış,
Erkek geçinipte,saçın uzatmış,
Yüzlerce hayırsız oğlanı gördüm.

Çıkar meydanlara salar velvele,
Biri sağa çeker birisi sola,
Bir araya gelip vermez el ele,
Bozulmuş bir dünya düzeni gördüm.

Eremedim şu insanın fendine,
Miras kalmış ezelinden ceddine,
Fesatlığı huy edinmiş kendine,
Nifak saçıp huzur bozanı gördüm.

Bahattin'im dert yüzünden böyleyim,
Sorme artık,hangisini söyleyim?
Başı bozuk bir dünyayı neyleyim?
Bir ömür içinde neleri gördüm.

2013