Aynaya bakıyorum da,artık ben bende değilim
Yansıyan simam değil sanki bir başkası
Hayatın bu bana yaptığımı ki son şakası
Beynimden vurulmuş kurşun yarası kadar ağır
Yüreğimdeki sancılar gibisin,neler ettin hayat bana
Gün be gün biraz daha ağırlaşıyor
Ben beni gördükçe yüreğim ağlaşıyor
Körpe bedenimde sadece ruhum yaşıyor
Tat vermiyor artık yaşamak bana
Çaresiz dertlerdeyim neler ettin hayat bana
Gün geçtikçe kaplıyor tüm bedemini
Bilemedim,bilemedi kimse nedenini
Gün gün yaralıyor beni içten içe
Bir yılan gibi yavaş ve sinsice
Zehrinle kahreyledin,neler ettin hayat bana
Oysa ne hayallerim vardı,yarınlarım vardı
Kahrolası,lanet şey bütün bedenimi sardı
Doğan güneşim,karlı dağlar ardında kaldı
Bir mum gibi eriyip,sönük bile yansa da
Ömrümü oyuncak ettin,neler ettin hayat bana
İnancım,hiçbir şeyim kalmadı günümden
Başkaları bile tat almıyor gülümsememden
Bir umut ışığı alsam da çaresiz senden
Ruhum da geçti bende geçtim bu bedenden
Acımadın gözyaşıma,neler ettin hayat bana
Acı sona alelacele yaklaşırken adım adım
Son nefesimde bile ben hep seni sayıkladım
Büzüştü ellerim gözlerim,tutmaz ayaklarım
Çekildi kanım,kurudu bütün damarlarım
Ölümümü hazırladın,neler ettin hayat bana
İsmet Öztürk Ankara
Kayıt Tarihi : 25.3.2009 22:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Değerli Dostlar bu şiir belki size sıradan gelebilir ancak bu şiirin hikayesi oldukça dramatik bir şekiled cereyan etmekte.Şiire konu olan dostumuz bana kendisi için bir şiir yazmamı istedi.bana beni anlat dedi benim şu an olduğum durumu anlat dedi çok zor bir şiir oldu bu.çünkü amansız hastalık genç yaşta yakalamıştı kendisini ve sayılı günler hızla geçiyordu.değerli yorumlarınızla belkide destek olacağınız bu şiiri okumanız için sayfama davetlisiniz.selam saygı ve selamlarımla efendim.ben gözyaşları içinde yazdım siz gönülden okuyun lütfen.
Var Git Şair…
Hiç yer kalmadı doğduğum gün bu salonda, hınca hınç kederler,
Var git ömür var git, hayat kim, sen kimsin!
Hiç kul kalmadı can tarlasında kurudu yaşım diyenler!
Var git umut var git, talih kim, sen kimsin.
Devamı sayfamda efendim, beklerim.
Çok üzüldüm.
Etkileyici bir şiirdi.
Kaleminiz daim olsun.
Selam ve dua ile
Şimdi ise bir yığın karmaşa
Hani şöyle bir düşünüyorum da
Nerede saklı çocukluğum, nerede bebeklerim
Ey hayat.... Söylesene, sen bana neler ettin
İlk aşkım, ilk mutluluğum ve gençliğim
Çılgınca sokaklarda ki koşuşturmacalar
Arkadaşlarım, duygularım, umutlarım
Nerede saklı gençliğim, nerede sevgilim
Ey hayat... Söylesene, sen bana neler ettin? Neriman GÖK
İsmet Bey, güzel yazılmış dizeler... Hayat, zamanla öyle mutluluklar yaşatıyor ki bize, bir o kadar da oyunlar oynuyor... Gün bizim için belki güneşliyken bir anda bakıyoruz ki karabulutlar kaplıyor etrafımızı... Rabbimler cümlemiz hakkında hayırlısını dilemek en güzeli...Kutluyorum kaleminizi... Şiirinizi okuduğum anda bendeki yankısını yazdım sayfanıza... Kabulü ricasıyla... Selam ve dua ile...
TÜM YORUMLAR (22)