Aşkım sensin diyerek haykırdım semaya...
Dil-Ruba ol nefeste, yüreğime evliya.
Gözlerinin ışığına susamış bir yıldızım.
Gel benim Nehr-üs Sema'm asırlardır yalnızım...
Bir su damlası ol ürpert yanan tenimi.
Çepeçevre sarmışsın, şu ürkek benliğimi.
İncilerini saç akarken yüreğime...
Kavur sıcaklığınla, titreyen yüreğimi...
Hiç korkma hapsedemem, küçücük yüreğime.
Anahtarı sendedir, ister gir ister girme.
Bir gün çıkmak istersen ebediyyet hücrenden,
Beş metre kefen bana beyaz gelinliğinden...
Olur da bir gün sende yüreğimi anarsan,
Titreyip yere düşer ateşlerde yanarsan,
O zaman anla beni, nasıl sabrediyorum.
Bilmiyorsun zannetme, çünkü çok seviyorum.
Anlamak için gerekmez olmaya Leyla,
Dağlar değil, deryalar delinir bu sevdayla.
Bir gün kırarsam eğer bilmeden seni.
Affetmeye gerekmez olmaya Mevla...
Kayıt Tarihi : 16.6.2006 12:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!