Her insanın vardır anlatacakları
korkuları
söyleyemedikleri
bir konuşsalar susmayaçaklardır.
nehir gibidir insan
kendi başına sessiz ve zavallı
ama bir kavuşursa yatağa
/ey aşk
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Devamını Oku
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Sevgili şair,
Nehir ve insan adlı şiiriniz, tematik açıdan gerçekten orjinal. nehir ve insan arasında bir analoji kurmanız keyif verici bir fikir ancak anlatım ve şekil açısından aynı şeyleri söyleyemiyorum ne yazık ki. Keşke şiiriniz üzerinde biraz daha çalışsaydınız. Şiirin büyük bir kısmı ilhamdır ancak çalışma, gayret ve sebat da şiirde önemli bir yer tutar. Sizden daha özenli şiirler bekliyoruz.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta