Bir aşk için yapabileceğin her şeyi yaptığına inanıyorsan ve buna rağmen hala yalnızsan, için rahat olsun. Giden zaten gitmeyi kafasına koymuştur ve yaptıkların onun dudağında hafif bir gülümseme yaratmaktan başka hiçbir işe yaramayacaktır.
Sen kendini paralarken o her zaman bahaneler bulmaya hazırdır. Hani ağzınla kuş tutsan Bu kuşun kanadı neden beyaz değil? diye bir soruyla bile karsılaşabilirsin… İki ucu keskin bıçaktır bu işin. Yaptıklarınla değil yapmadıklarınla yargılanırsın her zaman. Bu mahkemede hafifletici sebepler yoktur. İyi halin cezanda indirim sağlamaz.
Sen, Ama senin için şunu yaptım derken o, şunu yapmadın diye cevap verecektir. Ve ne söylesen karşılığında mutlaka başka bir iddiayla karşılaşacaksındır. Üzülme, sen aşkı yaşanması gerektiği gibi yaşadın. Özledin, içtin, ağladın, güldün, şarkılar söyledin, düşündün, şiirler yazdın.
Yürekli olmak lazım... Kim ne kadar yürekli, ne için yürekli, var mı yürekli olanınız? Her şey için koca bir yürek lazım… Yaşamak için sevmek, ölmek için de yürek lazım. Aynaya bakmak, bir gülü elinde tutmak, denize açılmak, acı çekmek, korkusuzca sevmek için de çok büyük bir yürek lazım…
Gülmek için, önce çok ağlamak gerekir. Sürekli gülmek için de yürekli olmak lazım. Yalan söylerken sonucuna katlanmak için de, çok büyük bir yürek gerek... Kin nefret duymak yüreksizliktir. Korkmadan konuşmak içini açmak kinini de, sevgini de, hasretini de söylemek yürek ister. Açık yürekli olmak ise herkesin yapabileceği bir şey değildir…
İnsan açık yürekli olmalı, açmalı bağrında birikenleri, söylerken cimrilikten uzak, tozpembe rengine bürünmeden anlatmalı kelamını. Kavgasız gürültüsüz bir dünya için, açık açık anlatmalı… Sevgiyi peyderpey satmak yerine olduğu gibi verebilmeli… Verebilmek alabilmekten daha kolaydır, alamasak bile vermeliyiz. Açık yürekli olmalı insan, lisanından ve art niyetlerinden arınmalı…
Yorgunum usta!
Öyle sev ki çocuk gibi mesela
Tutkular uzak bana, aşklar uzak
Acemi sevdalardan geçmişim
Yorgunum usta…
Önce, ağır ağır yürüdüm,
Sonra, sadece yürüdüm.
Daha sonra, koşar adımlarla yürüdüm.
Ve gördüm ki; kıyısı olmayan tek nehir, zamanmış…
Zamanla zamanı öğrendim,
Yarıştım zamanla,
Yine seninle dolu ama sensiz bir gece daha geçiyor…
Biliyorum şimdi uyuyorsun! Ama beni uyku tutmadı…
Aynı şehirde olduğunu bilmek daha zormuş.
Sensizlik derin bir yalnızlıkmış meğer.
Yokluğun ağırlığını bilemezsin!
Ne kadar isterdim görmesem bile kokunu hissetmeyi…
Evet demek istemiyorum…
Evet demek istemiyorum…
Evet dersem kendime haksızlık etmiş olurum…
En azından bir bedenimdeki filiz bir de ben varım.
Ben en az iki kişiyim ve ikisini de çok seviyorum…
Mecbur kaldığın için değil, tercih ederek beklemek.
Gelmesini isteyerek beklemek, geleceğini sanarak beklemek...
Gelmeyeceğinden korkarak beklemek…
-Vakur ve mağrur bir gülümseme ile kabullenirsin bazen. Hayat sana fazla seçenek bırakmadığında, kaderine razı olmak durumunda kalırsın. Bazen tercihlerinin bedelini ödersin, bazen elinde olmayanların. Kadere inanmasan da, hayatta her şeyin istediğin gibi olmayacağını bilirsin. Elinde değildir bu sefer ve sana yalnız beklemek kalır. Bekleyişin en kısası bile bekleyen sen isen yıllar alır.
Gecene gündüz diyerek sundum sana...
Yüreğimdeki mor menekşeyi,
Sen hem baba ve de kutsal bir ana,
Mumsuz geçmek zorundasın virajdaki köşeyi.
Uzaklardasın bilirim…
Acıların komşun olsa da,
Bu gece yine uyku tutmadı
Bekledim gelmedin
Sen olmadan sana yaslanıp sessizliğini dinledim
Geceyi seyrettim senle yine
Sonra seni çizmek istedim sessizce
Baktım, renklerim bitmişti
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!