Nefsin İşi.... Şiiri - Mehmet Şahan

Nefsinin emrine girmiş ise kul,
Aslının pozunu ağırdan satar…
Kalbine ağını örmüş ise pul,
Altının tozunu bakırdan katar…

Nefsin ister akan suyu durdurur,
Ya da gider çöle kuyu vurdurur…
Gönlüne hükmeder toyu kurdurur,
Açmazsan yüzünü kahırdan yatar…

Nefsin sade değil naz almak ister,
Alelade değil haz almak ister,
Belli vade değil söz almak ister,
Geveler sözünü çamurdan atar …

Nefsin ağzındaki dilin olmuşsa,
Eğik nezdindeki belin olmuşsa,
Bayık gözündeki selin olmuşsa,
Ovalar gözünü sabırdan tutar…

Nefsin işi belli seni azdırmak,
Amel hanesine şerri yazdırmak!
Kendi ellerinle kabri kazdırmak,
Kullanır kozunu kabirden yutar…

Nefsin o şeytanın kasası olur,
Aslında bühtanın tasası olur!
Zannetme Şahan’ın asası olur,
Kiralar özünü kibirden batar…