Nefsin hikâyesi türlü türlüdür.
Kiminde aslandır, kiminde kedi.
Kimi her ne gelse, sildi süpürdü,
Kimisi düşündü, kokladı, yedi.
*
Kimi mazlum oldu, padişah iken,
Kimi hizmetkârın zulmü sayılmaz.
İpi nefse veren, ipini çeken,
Ne dünyada, ne ukbada bir olmaz.
29.01.2008 08.30
Şahbettin UluatKayıt Tarihi : 25.12.2010 14:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!