Kaç kez döktü, kimse bilmez,
Şehri kabristana ölüm.
Herkes ölür, ölüm ölmez,
Nefsim yok mu sana ölüm?
“Nefis ölmez! ” deme sakın,
Ecel sana dünden yakın.
Batsın senin dünya aşkın!
Nefsim atma, cana düğüm.
Tul-i emel bitmez sende,
Günah yükün çoktur bende.
Bir tek, ölüm yok kefende,
Yapma artık bana zulüm!
(11/Kasım/2015-Burdur)
Sezgin KalaycıKayıt Tarihi : 11.11.2015 16:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)