Nefsim Daraldı Şiiri - Nefes Sahfa

bazen mutlu olursun ya,
sevinirsin çılgınlar gibi
en ufak şeye bile.
bazen de üstüne iner ya,
kömür rengi siyah bir perde.
yudumlarsın aynı içecekten,
bahsedemezsin hiçbir zevkten.
karamsarlıkta boğulursun.
her şeyden nefret edersin
ama susarsın, içten içe.
işte şuan öyleyim
Sanırım işte buydu kafes dedikleri.
işte buydu belirsizlik.
ben ölürsem
cennete gireceğim kesin değil!
nasıl mutlu olayım söyle,
hayat beni uyuşturmazsa.