Nefsi Müdafaa Şiiri - Deniz Gece Mavisi

Bazen yarıda bırakmak lazım,
Mutlulukları,
Acıları,
Ve bir türlü törpüleyemediğimiz odunları.

Geppetto değiliz ki odunlara şekil verelim,
Olmuyorsa olmuyor, zorlamamak lazım.
Başka bahara açmak lazım çiçeklerimizi...
Ama yapamıyoruz işte,
Ne kalbimiz izin veriyor,
Ne de alışkanlıklarımız.

Matruşka bebekleri gibi olsa insanlar,
Açtıkça daha iyisi çıksa.
Dünya ne güzel olurdu, değil mi?
Keşke her seven mutlu olsa...
Olmuyor işte, olmuyor.
Bazen ne yaparsan yap, olmuyor.

Yama hep küçük, delik hep büyük kalıyor,
Üfleyince geçmiyor bazı acılar.
Yara kabuğuna kusuyor,
Dilim dudağıma dolanıyor.

Bir gecede değişmez mi mazimiz?
Çok mu zor silip tekrar yazmak?
Gerçekten seven bir yüreği bulmak çok mu zor?
Neden iyi erkekler kötü kadınların balkonunun altında bekler?
Neden iyi kadınlar, iyi erkeklere hiç denk gelmez?

Bozarım hayat, ben bu oyunu,
Seni yanıma, dünyayı karşıma alır bozarım.
Seni benim yanıma yazmayan kader utansın!

Zabıtlara geçsin, hâkim bey:
Acıyorum,
Kanıyorum,
İlaçlar da fayda etmiyor be...
Ölüyorum.

Ben karşında vav gibi dizlerimin üstüne çöküyorum da,
Sen elif gibi dimdik duramıyorsun yüreğimde.

Zabıtlara geçsin hakim bey:
Ben sevmenin hakkını verdim,
Ama sevilmenin kıyısına bile varamadım.
Kalbimde ne bir liman bulabildim,
Ne de sığınacak bir yer.

Soruyorum şimdi hayata:
Neden seven hep kaybeder?
Neden içten gülen yüzler,
Hep sahte maskelerin gerisinde saklanır?
Neden doğru olan hep geç gelir?

Ama bilirim, hayat da adaletsizdir,
Ve bu mahkemede
Kendi davama savcı oldum,
Kendi içimde yargılanan sanık da benim, hâkim de...

Şimdi kalkıyorum yerimden,
Tüm alışkanlıkları, tüm zincirleri,
Yıkarak geçiyorum hayatın önüne.
Ne savaşları bırakırım yarıda,
Ne de düşlerimi başka baharlara ertelerim.
Çiçeklerimi kışın ortasında da açarim,
Ve gerekirse kardan bir bahar yaratırım.

Artık:
Üzeni üzerim,
Kıranı kırarım,
Gideni unuturum!
Zabıtlara geçsin, hâkim bey:
Bundan sonrası nefsi müdafaa.
05.01.2025 02:17